تعريف حوادث ناشي از كار

يكي از شايع‌‌ترين احتمالات، حوادثي‌‌‌‌ است كه در محلِ كار براي افراد اتفاق مي‌‌افتد. هر اتفاقي كه در جريان انجام كار رخ دهد و منجر به صدمه شود، حوادث ناشي از كار مي‌‌گويند. اين صدمات شغلي -كه شايد مرگبار يا غير مرگبار باشند- شامل موارد زير است:

غرق شدن، مسموميت، تاثير گاز، بخار يا مواد خورنده مانند اسيد

 ابتلا به هاري، كزاز و سياه زخم

دفاع مشروع بيمه شده

اقدام به نجات اشخاص و اموال از خطر

البته نوع ديگري از بيمه مربوط به مشاغل نيز با عنوان بيمه مسئوليت وجود دارد. طبق آن بيمه، شركت‌هاي بيمه‌گر خسارات وارد به ديگران حين كار از طرف بيمه‌گزار را پرداخت مي‌كنند. ما خواندن مطلب بيمه مسئوليت چيست؟ + پوشش‌ها و انواع آن را به شما پيشنهاد مي‌كنيم

پوشش‌‌هاي اصلي بيمه حوادث انفرادي

همان‌‌طور كه اشاره شد، پوشش‌هاي اصلي بيمه حوادث شامل پرداخت غرامت فوت، نقص عضو و از كارافتادگي‌‌ است. در اسناد بيمه ازكارافتادگي به دو دسته «دائم –كامل» و «موقت– جزيي» تقسيم مي‌‌شود. بطور كلي ميزان غرامتي كه بابت ازكارافتادگي «دائم-كامل» پرداخت مي‌‌گردد، معادل سرمايه فوت است. اما ميزان غرامت پرداختي براي ازكارافتادگي «موقت- جزيي» به آسيب و خسارت بيمه‌گزار بستگي دارد.

خريد اينترنتي بيمه:https://bimemahan.com/

تمام بيمه‌هاي حوادث انفرادي غرامت‌‌هاي اصلي را پوشش مي‌‌دهند. در ادامه توضيحات اين پوشش‌‌ها بصورت كامل ارائه مي‌‌شود:

غرامت فوت: اگر حادثه‌‌ي منجر به فوت بيمه‌گزار تحت پوشش بيمه حوادث انفرادي باشد، بيمه‌گر بايد سرمايه فوت را به ذينفعان بپردازد.سرمايه فوت و نقص عضو: هنگام عقد قرارداد بيمه‌نامه، بيمه‌گزار مبلغ سرمايه فوت را تعيين مي‌كند. معمولاً مبلغ سرمايه فوت داراي يك ميزان حداكثر است. اين مقدار حداكثر، به توانايي شركت بيمه در پرداخت سرمايه فوت بستگي دارد. مبلغ سرمايه فوت يكي از عوامل تأثيرگذار در حق بيمه حوادث انفرادي است.

غرامت نقص عضو يا ازكارافتادگي دائم (كلي يا جزئي): يكي ديگر از غرامت‌هاي اصلي بيمه حوادث انفرادي نقص عضو يا ازكارافتادگي دائم (كلي يا جزئي) است. ممكن است يكي از حوادث تحت پوشش بيمه‌نامه، سبب قطع، تغييرِ شكل يا ناتوانيِ عضوي از بيمه‌‌گزار شود. در اين‌‌شرايط، بيمه‌گر بايد مطابق بيمه‌نامه، سرمايه فوت و نقص عضو را به بيمه‌گزار پرداخت كند. اما اين پرداخت به‌‌شرط آن‌‌ است‌‌ كه حداكثر تا دو سال بعد از وقوع حادثه عواقب آن بروز نمايد.

نقص عضو و از كار افتادگي دائم كلي

موارد زير نقص عضو و از كار افتادگي دائم كلي محسوب مي‌‌شود و غرامت اين موارد معادل صد در صد سرمايه بيمه شده خواهد بود

نابينايي كامل و دائم از دو چشم

از كار افتادگي دائم و كامل يا قطع دو دست، حداقل از مچ

قطع دو پا، حداقل از مچ يا از كار افتادگي دائم و كامل

از كار افتادگي دائم و كامل يك دست و يك پا، حداقل از مچ

از دست دادن هر دو پنچه پا

قطع كامل نخاع

ناشنوايي كامل و دائم هر دو گوش

برداشت فك پايينپوشش‌‌هاي فرعي بيمه حوادث انفرادي

پوشش‌هاي ديگر بيمه حوادث اختياري هستند و انتخاب آن‌ها بر عهده بيمه‌گزار است. فرد با انتخاب اين پوشش‌‌ها لازم است حق‌‌بيمه بيشتري پرداخت كند. غرامت‌هاي فرعي عبارتند از:

هزينه‌‌هاي پزشكي ناشي از حادثه: يكي از غرامت‌هاي فرعي بيمه حوادث انفرادي پرداخت هزينه‌هاي درماني و پزشكي بيمه‌گزار تا سقف مشخص ‌شده در بيمه‌نامه است. در صورت بروز حادثه، بيمه حوادث انفرادي تا سقف مقرر هزينه‌هاي پزشكي را مي‌پردازد. سقف مشخص شده هزينه‌هاي پزشكي ۱۰ تا ۲۰ درصد سرمايه فوت است

دسته‌‌بندي مشاغل و حق بيمه پرداختي در بيمه حوادث انفرادي

شرايط بيمه‌‌نامه و حق بيمه پرداختي بيمه‌‌گزار، بنا به طبقه شغلي و وضعيت سلامتي فرد تعيين مي‌‌شوند. در اسناد بيمه‌‌اي مشاغل به پنج دسته تقسيم مي‌‌شوند. اين طبقه‌‌بندي، مشاغل را از بي‌‌خطر تا پرخطر در پنج طبقه زير تعريف مي‌‌كند:

طبقه اول: در اين طبقه مشاغل پايين‌ترين ميزان خطر را دارند. به طوري‌‌كه مي‌‌توان گفت هيچ خطري شاغلين اين دسته را تهديد نمي‌كند. آنها براي انجام شغل خود نيازي به كار با ماشين‌آلات صنعتي و يا نيروي بدني ندارند. مشاغلي مانند: كارمندان ادارات، دبيران، معلمان و… در اين دسته قرار مي‌گيرند.

طبقه دوم: در اين طبقه ميزان خطر بسيار كم است و افراد هم كار فكري انجام مي‌‌دهند هم كار فيزيكي. مشاغلي مانند: تعميركاري وسايل الكتريكي، دندان‌پزشكي، بازاريابي و… در اين دسته قرار مي‌گيرند.

طبقه سوم: در اين طبقه افراد متخصص يا نيمه متخصصي قرار دارند كه با ماشين‌آلات صنعتي كار مي‌‌كنند. شاغلين در اين گروه، روزانه با خطرات ناشي از كار مواجه هستند. رانندگان وسايل نقليه سبك مانند تاكسي‌ها، كشاورزان، كارگران ساختمان و… در اين دسته قرار مي‌گيرند.

طبقه چهارم: در اين طبقه دو خطر افراد را تهديد مي‌‌كند. اولين احتمالِ خطر، بخاطر نداشتن مهارت كافي در شغلي‌‌ است كه به آن كار گمارده مي‌شوند. دومين احتمال، به خطر ناشي از كار با ماشين‌آلات صنعتي سنگين برمي‌‌گردد. رفتگري، آتش‌نشاني، پيك موتوري و… در اين دسته قرار مي‌گيرند.